3 november 1999
Daar zit ik dan, alleen in mijn eerste woning. Een studio van ongeveer 25 vierkante meter in het centrum van Utrecht, nabij het Neude om precies te zijn. Er staat alleen nog een bed, en een tafel met een stoel. Mijn kleding zit nog in koffers, mijn boeken stapel ik charmant tegen een muur of liggen op en naast mijn bed. In een andere hoek ligt mijn muziekverzameling in de vorm van cd's, LP’s en cassetterecorders naast mijn stereotoren en LP-speler, want die heb ik er los bijgekocht zodra ik hoorde dat ik deze studio kon huren. Later heb ik nog twee planten gekocht en een zacht vloerkleed waar ik op kon liggen, dat was goedkoper dan een bank.
Voor het raam heb ik een rolgordijn van de Xenos opgehangen. Het houdt niet veel licht tegen, maar wel de blikken van ongewenste personen. Je weet nooit wie in de verte met zijn telescoop bewoners in de omgeving aan het bespieden is.
Mijn kleine studio voelt als een avontuur, voor een ander is dit een droom, voor mij ook. Toch voel ik me minder vrij als ik had gehoopt en zit ik na een avond achter de bar gewerkt te hebben achter mijn computer en per toeval heb ik deze website ontdekt waar je een eigen dagboek op kan plaatsen. Het is nu drie uur in de nacht en ik dacht laat ik het eens proberen om mijn gedachten over deze studio te ordenen.
Het bed staat in het midden van de kamer. Tussen het voeteneind en de muur ligt het zachte vloerkleed en bij de muur staat mijn televisie. Een klein compact model met een ingebouwde videospeler. Alles staat nog op de grond, net als de verzameling video’s. Deze nacht staat zoals gewoonlijk MTV op en die zal aan blijven staan tot ik in slaap val, mocht dat ooit gebeuren.
Een goede slaper ben ik namelijk niet. Daarom is de stad zo ideaal, dacht ik. Dan kan ik ‘s nachts een wandeling maken zonder mij eenzaam te voelen. Verrassend genoeg heb ik hier geen behoefte om in de nacht te gaan rondlopen. Het internet is daar een van de redenen van. Hier is zoveel te ontdekken en er gaat nog meer komen, dat weet ik zeker. Maar de afgelopen maanden kon ik mij bezig houden met de affaire Monica Lewinsky, de dood van Prinses Diana en de dood van Gianni Versace. In plaats van wandelen, lees en onderzoek ik op het internet. Er zijn nog veel mensen die twijfelen over het nut van dit nieuwe fenomeen, maar daar ben ik niet een van. Het houdt me van de straat en dat is maar beter ook.
Het is tijd mijn eerste bericht af te sluiten. Eens kijken hoe dit gaat werken. Mijn eerste dagboek op het internet. Jacky Online. Het begin van een onbekende geschiedenis.
Commentaires